Op 5 oktober 2016 werd aan de appellant een correctieopgave verstuurd voor de periode van 1 januari 2014 tot 31 december 2015, waarin de administratie aangaf dat de stad Kortrijk niet gerechtigd was op een recht op aftrek van btw (verschuldigd op de werken in onroerende staat) betreffende Bistro 'K' gelegen bij het museum 'T' te Kortrijk, die door de stad Kortrijk in concessie werd gegeven aan bvba 'L', aangezien dit een onroerende verhuur betreft die is vrijgesteld van btw krachtens artikel 44, §3, 2° WBTW.
De partijen twisten over de kwalificatie die aan de concessie-overeenkomst tussen de stad Kortrijk en bvba 'L' moet worden gegeven voor btw-doeleinden. De belastingplichtige stelt dat de handeling een belaste handeling betreft in de zin van artikel 18, §1, eerste lid WBTW. De concessie-overeenkomst die werd gesloten tussen de stad Kortrijk en bvba 'L' is te kwalificeren als een (van btw vrijgestelde) onroerende verhuur. De huurder, bvba 'L', heeft op grond van de concessie-overeenkomst het recht om het onroerend goed op een autonome wijze, bij uitsluiting van de stad Kortrijk, te gebruiken. De wederprestatie voor de verhuurder, zijnde de concessie-prijs die werd bepaald op een vast en jaarlijks te indexeren bedrag, houdt verband met de duur van het gebruik van het goed door de huurder. De (forfaitaire) vergoeding die voor de facilitaire kosten wordt aangerekend heeft een kennelijk bijkomstig karakter ten opzichte van de concessie-vergoeding die uitsluitend met het tijdsverloop verband houdt.
De concessie-overeenkomst tussen de stad Kortrijk en bvba 'L' heeft geenszins als voorwerp het recht om een economische activiteit uit te oefenen (in tegenstelling tot het genot van het onroerend goed). Het genotsrecht op het onroerend goed dat door de stad Kortrijk ter beschikking werd gesteld aan bvba 'L' is immers essentieel. Aan alle kenmerkende voorwaarden voor de verhuur van een onroerend goed in de zin van de btw-richtlijn is voldaan. Uit de enkele omstandigheid dat de stad Kortrijk enkele facilitaire diensten op zich neemt (m.n. dagdagelijkse schoonmaak van de met het museum gedeelde sanitaire ruimtes en aanpalende gangen, de schoonmaak van de buitenbeglazing, het onderhoud van de branddetectie en de Wi-Fi verbinding) kan niet afgeleid worden dat de overeenkomst strekt tot het verrichten van een dienst door de stad Kortrijk. Aangezien de tussen de stad Kortrijk en bvba 'L' gesloten overeenkomst kwalificeert als een van btw vrijgestelde verhuur van onroerende goederen, werden de herzieningen betreffende de werken in onroerende staat aangaande de museumbistro onterecht doorgevoerd.
Uit conclusies blijkt dat de stad Kortrijk deze bijkomende diensten aan btw wil laten onderwerpen. Het hof ziet geen reden waarom de stad Kortrijk zich niet op deze mogelijkheid zou mogen en kunnen beroepen. Deze mogelijkheid heeft evenwel geen concrete impact op de btw die in deze procedure ter discussie staat. In de omstandigheden, waarbij de belastingplichtige proactief en voorafgaand de administratie contacteert om haar standpunt betreffende een handeling te kennen en de administratie hierom meermaals (doch tevergeefs) vraagt, is het volstrekt onredelijk om in het kader van een navolgende btw-controle een boete op te leggen wegens overtreding van de bepalingen waaromtrent de belastingplichtige voorafgaand aan het stellen van de handeling (m.n. het doorvoeren van de betwiste btw-herziening) de administratie net om duidelijkheid had gevraagd. De opgelegde geldboete bereikt in die omstandigheden haar preventief doel niet en is onevenredig met de door de stad Kortrijk begane inbreuk. Het hof besluit in de gegeven omstandigheden om de geldboete integraal kwijt te schelden.
